Behind the scenes

Donderdag verscheen een artikel van mijn hand in De Pers. Maar hoe werkt dat eigenlijk, zo'n artikel schrijven over het wel en wee van Krakau? Waar val ik allemaal binnen, wie val ik allemaal lastig?

Om informatie Krakau te vergaren heb ik diverse mensen gesproken. De een was wat boeiender dan de ander, maar één opmerking, één zinsdeel, één woord kan al voor een nieuw inzicht zorgen.

Zo vroeg ik de Belgische baas van het Sheraton Hotel, de luxe uitvalbasis van het Nederlands team tijdens het EK, naar of hij de Oranjespelers ook wat van de Poolse cultuur kan laten proeven? Ze zitten notabene vlakbij de Grote Markt, bij mooie kastelen en kerken. 'We hebben goede connecties met een fietsverhuurbedrijf', was zijn eerste antwoord. Ik moest lachen, overigens niet zeker wetend of hij dit zei omdat we het over Nederlanders hebben of dat dit een serieuze opmerking was. Een beetje van beide, zo bleek. Ik had deze leuke uitspraak eigenlijk in het artikel willen verwerken, maar toen ik de slaap niet kon vatten, visualiseerde ik dat de spelers gingen fietsen langs de rivier, het Nederlandse journaille er natuurlijk hard achteraan (en enkele fotografen onopvallend achter de muren en in de toren van het kasteel zich schuilhoudend).

Ik moest denken aan het feit dat je overal in Krakau overal mag roken (sowieso bizar, die UEFA-regeling, want de grens tussen openbare ruimte en vaste grond van een bedrijf is daarmee erg dunnetjes geworden), waarop Theo Janssen mijn gedachten overnam. En Gregory van der Wiel houdt natuurlijk van Twitteren.

Overigens heb ik niet de prachtige legende van de Krakause trompettist in mijn verhaal meegenomen, dan zou het te veel ruimte in beslag nemen. En ik weet ook niet of Van der Wiel de huidige weergave van de legende zou begrijpen (heel kort: trompettist representeert de bewaker van de Krakause vesting, die op zijn hejnal (zo heet dat blaasinstrument eigenljk) zijn collega's waarschuwde wanneer er gevaar in aantocht was. Tijdens een van zijn alarmeringen werd hij echter door een speer van een vijandige Tartaar (muziekbarbaar!) in zijn keel geraakt, waardoor het blazen natuurlijk vermoeilijkt werd. Hij stierf, en sindsdien speelt de trompettist uurlijks in de toren van de Mariacki en stopt hij exact op het punt dat zijn voorganger de speer in zijn hals ontving).

Ik bezocht dus mensen en locaties om quotes en ervaringen te 'scoren', om een verhaal op te bouwen. Omdat er vanuit De Pers het verzoek kwam om ook in te gaan op 'gevaren' als homofobie, hooliganisme en prostitie, moest ik mij ook daarmee gaan bezighouden. Ik heb mij één avond scheel gelezen aan Poolse artikelen over voornamelijk de respons op het 'zijn' van homo's en hoeren. Vooral dat laatste is een erg moeilijk onderwerp: ik werd gevraagd om iets over het 'gedwongen prostitutie' op te schrijven, waar de PVV in NL vragen over heeft gesteld. Maar om dat in kaart te brengen en duidelijk te verwoorden, moet je me eigenlijk daar een los artikel over laten schrijven. Dus vergeef me als ik daar een beetje 'omheen' heb gevraagd in het artikel, maar je moet ook niet je vingers branden aan iets waar je geen kaas van gegeten hebt (om maar wat clichés achter elkaar te gebruiken).

Om nog even terug te komen op de ontmoetingen: interessante opmerkingen die gemaakt werden maar die ik niet mijn artikel kwijt kon wegens ruimtegebrek:

-Krakauers haten Engelsen, die hebben de afgelopen jaren met hun geschreeuw, overdadige alcoholgebruik (tsja, je kan nou eenmaal goedkoop drinken hier) en vuisten voor flink wat overlast gezorgd. Ze volgen dan ook met grote vrees het nieuws omtrend de mogelijke standplaats van Engeland: want Krakau is de gedoodverfde kandidaat om naast Nederland en Italië ook Engeland te ‘hosten’.
-Dat het niet aan te raden is om op Camping Smok (betekent: Draak) te overnachten omdat deze in oorlogsgebied ligt (lees: tussen de stadions van twee rebellerende voetbalclubs).
-Een Hare Krishna-representant/zieltjeswinner gaf aan mij te accepteren om wie ik ben als onze zielen maar op hetzelfde niveau zitten. Toen ik hem uit de kast, pardon tent, probeerde te lokken door hem te doen geloven over mijn vermeende homoseksualiteit, keek hij nogal moeilijk en eindigde hij mompelend met de mededeling dat sommige dingen toch maar tussen vier muren moeten gebeuren.

Zondag zit ik bij die 'gevaarlijke' wedstrijd tussen de twee clubs uit Krakau. Of ik het overleefd heb, lees je dus later. Mocht dat niet het geval zijn, dan wil ik toch graag gezegd hebben tegen Erik Brave dat de Z in het Pools inderdaad vaker voorkomt en dus ook meer op steentjes in het Poolse scrabble voorkomt. Het levert je dus ook minder punten op. En je hebt naast de gewone 'Z' ook nog twee varianten met een streepje en een rondje erboven. En die zijn nog meer waard!

Do zobaczenia! (hopelijk)