Johnny en Anita
Door: GJ
Blijf op de hoogte en volg Geert Jan
18 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Net als je denkt dat je helemaal alleen op de wereld bent en alle vreugde en ellende waar je doorheen gaat met jezelf moet delen, net dán rijden Johnny en Anita* in hun verwijfde cabrio over Waterstreet in Washington DC.
Johnny en Anita zijn twee verenigingsgenoten. Het is overigens geen stel. Dat dat even duidelijk is. Al is samen op vakantie gaan natuurlijk wel verdacht.
Johnny kom ik wel vaker tegen op merkwaardige plaatsen. Zo was ik vorig jaar op een korte skivakantie in Frankrijk (wat eigenlijk niet waar is, ik glij voornamelijk)toen plotseling een bekend gezicht de pizzeria binnenstapte waar ik net zat te eten. Johnny. Deed ook even een weekje Les Deux Alpes.
Enfin, Johnny en Anita pikten mij op van Waterstreet. Ze waren ook al een tijdje in de VS en hadden de lancering van de shuttle bekeken. VIP-tickets. Johnny heeft zo z'n connecties.
We reden met het dak open langs alle monumentale gebouwen, en daar heeft DC er teveel van om op één dag te bezoeken. Ik heb gisteren ook een poging gedaan, dus alles waar wij langsreden had ik toevallig net afgewandeld. Maar toch: met je zonnebril op, de muziek aan en het dak van de verwijfde cabrio open, is alles te relativeren.
Daarna aten we tapas en spraken we over het leven enzo. Het was een mooie dag, tot de hemel openging terwijl we vlakbij mijn logeeradres waren (Johnny was zo aardig om mij een lift te geven). Anita zat achterin en zij zat te schreeuwen dat ze nat werd, dus we stopten maar (de auto). Toen werden wij echter ook nat, omdat de wind de regen niet meer over onze verwijfde cabrio blies. Binnen tien seconden was het dak echter dicht, en even later reden we Ashburn binnen waar we afscheid namen van elkaar. Het was een mooie dag.
*De namen van Bart en Michèlle zijn om privacygevoelige redenen gefingeerd.
Johnny en Anita zijn twee verenigingsgenoten. Het is overigens geen stel. Dat dat even duidelijk is. Al is samen op vakantie gaan natuurlijk wel verdacht.
Johnny kom ik wel vaker tegen op merkwaardige plaatsen. Zo was ik vorig jaar op een korte skivakantie in Frankrijk (wat eigenlijk niet waar is, ik glij voornamelijk)toen plotseling een bekend gezicht de pizzeria binnenstapte waar ik net zat te eten. Johnny. Deed ook even een weekje Les Deux Alpes.
Enfin, Johnny en Anita pikten mij op van Waterstreet. Ze waren ook al een tijdje in de VS en hadden de lancering van de shuttle bekeken. VIP-tickets. Johnny heeft zo z'n connecties.
We reden met het dak open langs alle monumentale gebouwen, en daar heeft DC er teveel van om op één dag te bezoeken. Ik heb gisteren ook een poging gedaan, dus alles waar wij langsreden had ik toevallig net afgewandeld. Maar toch: met je zonnebril op, de muziek aan en het dak van de verwijfde cabrio open, is alles te relativeren.
Daarna aten we tapas en spraken we over het leven enzo. Het was een mooie dag, tot de hemel openging terwijl we vlakbij mijn logeeradres waren (Johnny was zo aardig om mij een lift te geven). Anita zat achterin en zij zat te schreeuwen dat ze nat werd, dus we stopten maar (de auto). Toen werden wij echter ook nat, omdat de wind de regen niet meer over onze verwijfde cabrio blies. Binnen tien seconden was het dak echter dicht, en even later reden we Ashburn binnen waar we afscheid namen van elkaar. Het was een mooie dag.
*De namen van Bart en Michèlle zijn om privacygevoelige redenen gefingeerd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
