Bevalling in Boston

Alsof het een bevalling was. Zo lastig bleek het samenstellen van mijn eerste pagina, die morgen in de krant verschijnt. Ineens staat er een advertentie op de pagina, wat ten koste gaat van de content waar uren aan gewerkt en geschaafd is. Ineens vallen systemen uit.Ineens mailen mensen niet meer terug. Ineens heb ik zin in frisse lucht.

Ik zit inmiddels in Cambridge, wat officieel geen Boston is. Maar wel in de buurt. U weet wel, van die universiteit. Nee, niet Cambridge. Harvard! Toppunt van de verwarring is dat er tussen Science Center en Memorial Hall een Oxford Street loopt...

De afgelopen dagen is er veel gebeurd. In New York ben ik de laatste avond met Wilbert en Martijn tussen de Russen beland, waar voor schandalig veel geld al even absurde delicatessen werden geserveerd. Stukjes vlees ter waarde van 150 dollar kwamen in mijn mond terecht. Het was wel ok. En er was natuurlijk ook drank, daar zijn het Russen voor. 'Rustig aan', zei ik tegen de man die sake en wodka als water uit een kraan mijn glaasjes deed vullen. Geschrokken door mijn accentloze uitspraak van het Russisch dronk hij zelf de fles maar leeg.

In Boston ben ik op bezoek geweest bij Stephan, president van Noord-Amerika (een bedrijf dan, maar het klinkt leuk), met wie ik ook nog diverse society feestjes ben afgegaan, waarna ik plots met een paar mariniers en de dochter van de consul van Boston in een hippe nachtclub belandde.

En nu ben ik in Cambridge verzeild geraakt bij Stan, talent aan Harvard en door zijn omgeving als toekomstig premier van Nederland wordt gezien.

Morgen reis ik door naar Washington DC, stad van het Witte Huis. Jammer dat Obama op dit moment in Afrika is.