Václav Havel
Door: GJ
Blijf op de hoogte en volg Geert Jan
18 December 2011 | Oekraïne, Kiev
In de planning staat om een blog te schrijven over dat het Kirgizisch wenst te worden geaccepteerd door Google Translate als 'vertaaltaal'. En dat de Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken meer Hongaren in het Oekraïense parlement wil. En dat de ultralelijke Kievse kunstkerstboom eindelijk geinstalleerd is.
Kleine verhalen die vanuit microperspectief iets zeggen over het land of de regio. Soms zijn ze van educatieve waarde, soms niet. Uiteraard gaat het op dit blog ook regelmatig over mijzelf, zodat ik bepaalde belevenissen niet eindeloos uit de doeken hoef te doen wanneer ik weer in Nederland ben (woensdag trouwens, bel me, ok?)
Nee. Vandaag wijd ik een stukje aan Václav Havel, de voormalig president van Tsjecho-Slowakije en Tsjechië. Een politicus, dissident en theaterschrijver. Van alle kopstukken uit de geschiedenis van Centraal- en Oost-Europa was hij mijns inziens de intelligenste, meest humorvolle en openhartigste. Havel was macro in alle opzichten, juist door zichzelf te blijven met een enorm gevoel voor zelfspot. Een van de mooiste anekdotes is overigens het verhaal dat Havel zelfs een keer stiekem in de Rolls Royce van koningin Elisabeth een rondje heeft gereden. Tijdens een bezoek van de Britse aan Praag stond de auto bij de burcht opgesteld en Havel kroop uit nieuwsgierigheid achter het stuur en zou ervandoor zijn gegaan.
Twee keer heb ik de documentaire 'Oban Havel' ('Burger Havel') inmiddels gezien. Dertien jaar lang is hij met de camera gevolgd. Een heel intiem werk, waarbij je ziet hoe Havel drinkt, rookt, zich in de slaapkamer manifesteert, maar bovenal natuurlijk politiek bedrijft. Eigenlijk werd hij tegen wil en dank de eerste president van een vrij Tsjecho-Slowakije, eigenlijk bleef hij zonder het te wensen en met een slechte gezondheid diverse termijnen de grote baas van het land. En eigenlijk was dit allemaal zo gelopen omdat hij was gebombardeerd tot een politiek schrijver.
In feite gebeurde er zoveel tegen wil en dank. Zo zie je maar wat een hondenbaan het presidentschap eigenlijk is als je het op een enigszins correcte manier wilt uitvoeren. Havel kon een volk binnen afzienbare tijd vreedzaam naar een vorm van vrijheid leiden, maar het is soms moeilijker om aan de top te blijven dan er te komen.
Ik kan een enorme necrologie over Havel schrijven. Maar je kunt beter zelf de documentaire bekijken, of zijn absurdistische werk 'Het Tuinfeest' lezen. Opdat hij niet vergeten wordt.
Ook al zei hij zelf vier jaar geleden: 'Vroeg of laat word ik natuurlijk wél vergeten. Maar gelukkig is er nog altijd die foto waarop ik met Arnold Schwarzenegger sta.'
Laten we vooral hopen dat Schwarzenegger daar trots op is.
Kleine verhalen die vanuit microperspectief iets zeggen over het land of de regio. Soms zijn ze van educatieve waarde, soms niet. Uiteraard gaat het op dit blog ook regelmatig over mijzelf, zodat ik bepaalde belevenissen niet eindeloos uit de doeken hoef te doen wanneer ik weer in Nederland ben (woensdag trouwens, bel me, ok?)
Nee. Vandaag wijd ik een stukje aan Václav Havel, de voormalig president van Tsjecho-Slowakije en Tsjechië. Een politicus, dissident en theaterschrijver. Van alle kopstukken uit de geschiedenis van Centraal- en Oost-Europa was hij mijns inziens de intelligenste, meest humorvolle en openhartigste. Havel was macro in alle opzichten, juist door zichzelf te blijven met een enorm gevoel voor zelfspot. Een van de mooiste anekdotes is overigens het verhaal dat Havel zelfs een keer stiekem in de Rolls Royce van koningin Elisabeth een rondje heeft gereden. Tijdens een bezoek van de Britse aan Praag stond de auto bij de burcht opgesteld en Havel kroop uit nieuwsgierigheid achter het stuur en zou ervandoor zijn gegaan.
Twee keer heb ik de documentaire 'Oban Havel' ('Burger Havel') inmiddels gezien. Dertien jaar lang is hij met de camera gevolgd. Een heel intiem werk, waarbij je ziet hoe Havel drinkt, rookt, zich in de slaapkamer manifesteert, maar bovenal natuurlijk politiek bedrijft. Eigenlijk werd hij tegen wil en dank de eerste president van een vrij Tsjecho-Slowakije, eigenlijk bleef hij zonder het te wensen en met een slechte gezondheid diverse termijnen de grote baas van het land. En eigenlijk was dit allemaal zo gelopen omdat hij was gebombardeerd tot een politiek schrijver.
In feite gebeurde er zoveel tegen wil en dank. Zo zie je maar wat een hondenbaan het presidentschap eigenlijk is als je het op een enigszins correcte manier wilt uitvoeren. Havel kon een volk binnen afzienbare tijd vreedzaam naar een vorm van vrijheid leiden, maar het is soms moeilijker om aan de top te blijven dan er te komen.
Ik kan een enorme necrologie over Havel schrijven. Maar je kunt beter zelf de documentaire bekijken, of zijn absurdistische werk 'Het Tuinfeest' lezen. Opdat hij niet vergeten wordt.
Ook al zei hij zelf vier jaar geleden: 'Vroeg of laat word ik natuurlijk wél vergeten. Maar gelukkig is er nog altijd die foto waarop ik met Arnold Schwarzenegger sta.'
Laten we vooral hopen dat Schwarzenegger daar trots op is.
-
18 December 2011 - 13:39
Mama:
Hoi Geert Jan, mooi stuk, zo hou je zijn geschiedenis ook levend. -
19 December 2011 - 21:09
Jetty:
Mooi zoals jij Havel herdenkt in dit stukje. -
19 December 2011 - 22:27
Trudie:
Ik zal hem nooit vergeten :) -
21 December 2011 - 02:12
Mark:
Wie?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
